Hierbij laat ik je graag even kort kennismaken met Elfriede Hengstenberg:
Elfriede Hengstenberg, geboren in 1892 (overleden in 1992) was docent lichamelijke opvoeding in Berlijn. In de loop van de jaren ontwikkelde zij een eigen concept op onderwijs vanuit een holistische kijk, onderwijs en ontwikkeling door beweging. Ze vond het belangrijk dat kinderen zelfstandig hun bewegingsvaardigheden zouden ontdekken en ontwikkelen. Ze was ervan overtuigd dat dit een directe impact heeft op de ontplooiing van de totale persoonlijkheid van het kind: vertrouwen opbouwen in de eigen behendigheid biedt zekerheid om met de praktische uitdagingen van het leven om te gaan. Ze leren zo op een gepaste manier te reageren op hindernissen en moeilijkheden.
In de jaren dertig ontmoette ze Emmi Pikler in Hongarije.
Elfriede Hengstenberg, met haar buitengewone vermogen om de kwaliteit van de bewegingen van kinderen te zien in de harmonie en de samenhang van hun motoriek, versterkten Emmi Pikler in haar ontdekkingen, ideeën en visie op de bewegingsontwikkeling. Elfriede Hengstenberg zag daarentegen met eigen ogen in Boedapest wat zelfstandig mogen bewegen betekende voor gezonde kinderen uit de vroegste leeftijd. Dit had op zijn beurt invloed op haar werk met ouders, die zij aanmoedigde om zich vanaf het begin niet te bemoeien met de motorische ontwikkeling van hun baby’s en jonge kinderen.
Pikler en Hengstenberg zagen deze zelfstandige beweging als basis voor een gezonde persoonlijkheidsontwikkeling. Daarom was Elfriede Hengstenbergs hoogste stelregel in haar werk met kinderen: respect voor het initiatief van het kind .
“Dus ik liet de kinderen in feite zelfstandig onderzoeken en ontdekken … en objecten en apparaten voorbereiden die de kinderen verleiden om ermee te experimenteren.”
Elfriede Hengstenberg
Haar ervaringen heeft zijn vastgelegd in haar boek ´Entfaltungen´
