Tegenwoordig leven we in een controle maatschappij, we willen het liefst alles kunnen controleren, kunnen meten om echt te weten. Iets wat we niet kunnen controleren maakt vaak onzeker…
Hoe zit dat met je baby?
Afgelopen vrijdag had ik de eer een fijn team te mogen inspireren. We hebben de hele dag ons ondergedompeld in kwaliteitsvolle baby opvang. Wat is kwaliteitsvolle baby opvang en welke invloed heb jij daar op.
Ook die dag kwam de rol van de maatschappij voorbij en het willen controleren. De begeleiders merkten op dat ze regelmatig ouders ontvangen die hen hele lijsten overhandigen hoe de zorg voor de baby moet plaats vinden. Er staat duidelijk omschreven hoe laat de fles moet worden gegeven, hoeveel de baby mag/ moet eten, van welk uur tot welk uur de baby dient te slapen en na welk uur de baby niet meer mag slapen…
De bijkomende vraag is, hoe kunnen we dan nog werken op het ritme van het kind? Hoe kunnen we dan nog voldoen aan de behoefte van de baby in de groep. Als hij om 10 uur moe is, maar volgens zijn lijst pas om 11 uur mag slapen… Als hij na anderhalf uur nog lekker ligt te slapen, maar volgens de lijst wakker gemaakt moet worden… Als hij om 12 uur honger heeft maar pas om half een mag drinken…
Een van de begeleiders merkte op, ik voel mij geen professional meer. Ik dien volgens de lijstjes te werken, de signalen die ik op pik, die herken bij de baby daar lijkt het niet langer om te gaan. Dat ik het volgens het lijstje doe, dat primeert.
Iets doen op gevoel, iets wat niet vanuit de wetenschap te verklaren is, iets wat niet te controleren is, maakt vaak onzeker. Misschien is dat wel de reden dat iedere mama en iedere papa onzeker is, ten slotte willen we allemaal het beste voor ons kind. Voor velen zou het zo fijn zijn de controle te kunnen behouden, te kunnen meten en vandaar uit te weten… ik doe het goed!
Helaas kun je, je baby – je kind- niet in een receptenlijstje stoppen. De ene dag is de andere niet. Jij eet de ene dag toch ook meer dan de andere dag. Jij ligt toch ook niet elke nacht even lang te slapen. Jij gaat toch ook het liefst naar bed als je moe bent en eet als je trek hebt?
𝐌𝐢𝐣𝐧 𝐚𝐝𝐯𝐢𝐞𝐬, 𝐯𝐞𝐫𝐭𝐫𝐨𝐮𝐰 𝐞𝐞𝐧 𝐛𝐞𝐞𝐭𝐣𝐞 𝐦𝐞𝐞𝐫 𝐨𝐩 𝐣𝐞 𝐛𝐮𝐢𝐤 𝐠𝐞𝐯𝐨𝐞𝐥!
In onze controle maatschappij lijkt ons hoofd steeds belangrijker te worden. Het hoofd wordt steeds groter en machtiger, maar we vergeten de intelligentie van de rest van ons lichaam. Luister niet alleen naar je hoofd, maar ook naar je hart en naar je buik. Laat je gevoel spreken, durf te vertrouwen op je gevoel en dat wat je hart je ingeeft.
𝑀𝑖𝑠𝑠𝑐ℎ𝑖𝑒𝑛 𝑒𝑒𝑛 𝑤𝑎𝑎𝑟𝑑𝑒𝑣𝑜𝑙 𝑓𝑒𝑖𝑡𝑗𝑒; 𝑤𝑖𝑠𝑡 𝑗𝑒 𝑑𝑎𝑡 𝑖𝑛 𝑑𝑒 𝑎𝑙𝑙𝑒 𝑒𝑒𝑟𝑠𝑡𝑒 𝑓𝑎𝑠𝑒 𝑣𝑎𝑛 𝑑𝑒 𝑐𝑒𝑙𝑑𝑒𝑙𝑖𝑛𝑔 𝑑𝑒 𝑑𝑎𝑟𝑚𝑒𝑛 𝑒𝑛 𝑑𝑒 ℎ𝑒𝑟𝑠𝑒𝑛𝑒𝑛 𝑎𝑎𝑛 𝑒𝑙𝑘𝑎𝑎𝑟 𝑣𝑒𝑟𝑏𝑜𝑛𝑑𝑒𝑛 𝑧𝑖𝑗𝑛. 𝑀𝑒𝑛 𝑠𝑝𝑟𝑒𝑒𝑘𝑡 𝑑𝑎𝑛 𝑜𝑜𝑘 𝑣𝑎𝑎𝑘 𝑜𝑣𝑒𝑟 𝑑𝑒 𝑡𝑤𝑒𝑒𝑑𝑒 ℎ𝑒𝑟𝑠𝑒𝑛𝑒𝑛, 𝑗𝑒 𝑑𝑎𝑟𝑚𝑒𝑛. 𝐷𝑎𝑎𝑟𝑜𝑚 𝑖𝑠 𝑗𝑒 𝑏𝑢𝑖𝑘𝑔𝑒𝑣𝑜𝑒𝑙 𝑚𝑖𝑛𝑠𝑡𝑒𝑛𝑠 𝑧𝑜 𝑤𝑎𝑎𝑟𝑑𝑒𝑣𝑜𝑙 𝑎𝑙𝑠 𝑑𝑎𝑡 𝑤𝑎𝑡 𝑗𝑒 𝑚𝑒𝑡 𝑗𝑒 ℎ𝑜𝑜𝑓𝑑 𝑏𝑒𝑟𝑒𝑑𝑒𝑛𝑒𝑒𝑟𝑑. 𝑊𝑎𝑛𝑛𝑒𝑒𝑟 𝑗𝑒 𝑏𝑒𝑖𝑑𝑒 ‘ℎ𝑒𝑟𝑠𝑒𝑛𝑒𝑛’ 𝑠𝑎𝑚𝑒𝑛 𝑘𝑢𝑛𝑡 𝑙𝑎𝑡𝑒𝑛 𝑤𝑒𝑟𝑘𝑒𝑛 𝑏𝑒𝑛 𝑗𝑒 𝑚𝑒𝑒𝑟 𝑖𝑛 𝑒𝑣𝑒𝑛𝑤𝑖𝑐ℎ𝑡. 𝐷𝑎𝑛 𝑘𝑙𝑜𝑝𝑡 𝑗𝑒 𝑏𝑢𝑖𝑘𝑔𝑒𝑣𝑜𝑒𝑙 𝑏𝑖𝑗 𝑗𝑒 𝑣𝑒𝑟𝑠𝑡𝑎𝑛𝑑 – 𝑑𝑎𝑡 𝑠𝑐ℎ𝑒𝑒𝑙𝑡 ℎ𝑒𝑒𝑙 𝑤𝑎𝑡 𝑤𝑖𝑘𝑘𝑒𝑛 𝑒𝑛 𝑤𝑒𝑔𝑒𝑛 𝑡𝑢𝑠𝑠𝑒𝑛 𝑔𝑒𝑣𝑜𝑒𝑙 𝑒𝑛 𝑣𝑒𝑟𝑠𝑡𝑎𝑛𝑑.
𝐺𝑒𝑏𝑟𝑢𝑖𝑘 𝑑𝑒 𝑘𝑟𝑎𝑐ℎ𝑡 𝑣𝑎𝑛 𝑗𝑒 𝑣𝑜𝑙𝑙𝑒𝑑𝑖𝑔𝑒 𝑙𝑖𝑐ℎ𝑎𝑎𝑚, 𝑗𝑒 ℎ𝑒𝑏𝑡 ℎ𝑒𝑡 𝑛𝑖𝑒𝑡 𝑣𝑜𝑜𝑟 𝑛𝑖𝑒𝑡𝑠!
Kijkend naar onze baby’s, laat de lijstjes los en begin terug met echt kijken en met echt voelen. Leer de signalen van je baby kennen en herkennen. Verdiep je in welke signalen de baby je laat zien, met zijn handen, ogen/ mimiek, bewegingen, spiertonus en de verschillende wijzen van huilen.
𝐓𝐞𝐧 𝐬𝐥𝐨𝐭𝐭𝐞 𝐤𝐮𝐧 𝐣𝐞 𝐡𝐞𝐭 𝐩𝐚𝐬 𝐳𝐢𝐞𝐧 𝐚𝐥𝐬 𝐣𝐞 𝐰𝐞𝐞𝐭 𝐰𝐚𝐚𝐫 𝐣𝐞 𝐧𝐚𝐚𝐫 𝐤𝐮𝐧𝐭 𝐤𝐢𝐣𝐤𝐞𝐧.
Je baby is enorm intelligent en weet vanaf dag een wat hij van je nodig heeft, en ‘helaas’ dat is geen lijstje ingedeeld van uur tot uur en afgewogen voeding. Dat is wat hij aangeeft met zijn signalen die de baby vanuit zijn innerlijk weten – zijn gevoel, hart en hoofd – jou kan vertellen.
Lieve mama, lieve papa durf een beetje meer te vertrouwen op je intuïtie en op je baby die leid je de weg. Alles wat je doet, doe je met de beste bedoelingen en een positieve intentie – 𝐣𝐞 𝐝𝐨𝐞𝐭 𝐡𝐞𝐭 𝐠𝐨𝐞𝐝!
𝐕𝐨𝐥𝐠 𝐣𝐞 𝐡𝐚𝐫𝐭 – 𝐰𝐚𝐧𝐭 𝐡𝐞𝐭 𝐤𝐥𝐨𝐩𝐭!
Warme groet,
Moniek Neumann EigenWijs
