Als er te veel kinderen in de groep zijn kan er eigenlijk niets goed gaan…

Deze week kreeg ik een reactie op mijn bericht over kinderopvang op social media. Het berichtje deed me fronzen, nadenken en maakte me ergens ook verdrietig. De stelling van de schrijver was: ‘dat er niets in de kinderopvang goed zou kunnen zijn in België. Want, als de groepen te groot zijn kan er niets goed zijn. En daarnaast dat het lastig is als ik dan iets positiefs over de kinderopvang schrijf.’

Is dat zo?

Zal er in Vlaanderen niets goed zijn in de kinderopvang? Is een kleinere groep de leidraad voor kwaliteit? Het berichtje raakte me heel diep, het deed me nadenken en maakte me ook erg verdrietig.

Als er echt niets goeds is in de kinderopvang in Vlaanderen op dit moment wat betekent dit dan eigenlijk. Wat betekent dit voor alle kinderen die dagelijks in de kinderopvang hun tijd doorbrengen? Wat betekent het voor al die professionals die dagelijks met hart en ziel werken in de kinderopvang? En wat doet het met mij? Zie ik echt te veel zaken door een roze bril?

Ik ben het zeker eens met de schrijver dat de groepen te groot zijn en dat de groepsgrootte van invloed is op de kwaliteit. Ik heb mij sinds mijn start in de kinderopvang in België altijd zeer verbaasd over het kind-leidsterratio. Ik heb mij vanaf dag een afgevraagd wie deze regel op deze manier heeft bedacht en hoe in vredesnaam de begeleiders in de kinderopvang op deze manier kunnen werken.

Maar, is er echt niets goeds in de kinderopvang in Vlaanderen? Daar ben ik het niet mee eens! En zou het enkel en alleen kleiner maken van de groepen dan direct verbetering brengen? Dat denk ik ook niet!

Toevallig werd deze stelling nog eens bevestigd door een kinderbegeleider die momenteel de babyspecialist opleiding volgt bij EigenWijs. Ze stuurde een filmpje naar mij toe en schreef hieronder: “Ik besef heel goed dat de ratio omlaag moet, maar op dit moment (van het filmpje) waren we met 4 begeleiders voor 14 kinderen. Wat bijna een ratio van 4 zou zijn. Bij ons ligt het vooral aan de mindset en hoe de werking nu is. “

De kinderopvang vraagt aandacht, er moeten zaken verbeteren de ratio moet naar beneden maar dat niet alleen gaat onze kinderopvang redden en gaat ook niet alleen kwaliteit brengen. Zoals deze begeleidster het duidelijk weet te omschrijven, de mindset moet ook veranderen. Wanneer jij altijd iets blijft doen op dezelfde manier, zal de uitkomst ook altijd hetzelfde blijven. Ook als je de randvoorwaarden aanpakt, de echter verandering begint van binnenuit.

Ook in de omstandigheden zoals deze nu zijn, met veel te grote groepen, zijn er heel veel professionals die het verschil maken iedere dag opnieuw. Zij maken de kwaliteit door hun houding, door hun inzet, door hun liefde en passie voor het vak en voor ieder kind.  

Ik zie dagelijks in mijn werk de lelijke kanten van de kinderopvang zoals deze nu georganiseerd is. Ik zie begeleiders die het niet meer zien zitten, die opbranden. Ik zie verantwoordelijken die echt geen licht meer zien aan het einde van de tunnel en huilend aan hun bureau zitten letterlijk met de handen in het haar. Ik hoor ouders over de dagelijkse puzzel en de steeds onzekere vraag is de opvang open vandaag en de onzekerheid gaat alles goed op ons kinderdagverblijf. Ik zie kinderen die verdrinken in een veel te grote groep, die niet de aandacht kunnen krijgen die ze verdienen, die te lang moeten wachten en op moeten gaan in de groep.

Daarnaast zie ik ook begeleiders die iedere dag opnieuw het beste van zichzelf geven, die dagelijks met zoveel warmte en liefde de kinderen en hun ouders ontvangen. Ik zie hen kinderen ondersteunen in hun ontwikkeling op zoek naar zichzelf. Ik zie kinderen groeien in al hun mogelijkheden en zie hen open bloeien en genieten van het samenzijn met leeftijdsgenootjes. Ik zie de kinderopvang die als steunpilaar fungeert voor ouders die het moeilijk hebben, die zoekende zijn naar een netwerk en informatie. Ik zie ouders en kinderen uit kwetsbare situaties die in de kinderopvang hun tweede thuis vinden, die daar tot rust kunnen komen en liefdevol worden opgenomen en ondersteunt zoveel verder dan de opvang alleen. Ik zie verantwoordelijken kritisch kijken naar hun visie en beleid en met de riemen die ze hebben de golven trotseren.

Er gebeurt zoveel moois en zoveel goeds… Ja de groepen zijn te groot, de ratio is echt niet ok maar dat maakt nog niet dat de hele kinderopvang niet ok zou zijn!

Als er te veel kinderen in de groep zijn kan er eigenlijk niets goed gaan. Is dat zo? Is er echt niets goeds in de kinderopvang op dit moment?

Deel deze post

Meer lezen

Pikler

Buiten slapen, een beetje gek?

Waarom zou je je kind buiten laten slapen? Zijn daar voordelen aan verbonden en waar komt het eigenlijk vandaan?